12 gru Konferencja i spotkania interdyscyplinarne dotyczące współczesnej edukacji w Młynach Rothera
Fundacja Kultury Pozytywka we współpracy z Instytutem Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk oraz Wydziałem Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego zapraszają do udziału w konferencji i debatach: Edukacja, ciało, pismo (Bydgoszcz, Centrum Nauki i Kultury Młyny Rothera).
W dniach 14-17 grudnia 2022 r. w zabytkowych Młynach Rothera w Bydgoszczy, w ramach 6. edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Pozytywka, którego główne wydarzenia artystyczne miały miejsce pod koniec sierpnia tego roku, odbędą się debaty, warsztaty, odczyty, pokazy pracy z udziałem specjalistów i młodzieży. Debaty odbywają się na żywo w formie nieskrępowanego dialogu różnych środowisk związanych z szeroko rozumianą edukacją, w tym również samej młodzieży. Ze względu na formę dialogu, która wymaga zaprezentowania własnego stanowiska, a nie np. prezentacji któregoś z historycznych kierunków lub systemów edukacyjnych, do udziału w konferencji zaproszeni są eksperci orientujący się w najnowszych trendach edukacyjnych na świecie, reprezentujący różne – w dużej mierze własne – podejścia do kwestii edukacji; są to osoby cieszące się autorytetem w dziedzinie pedagogiki, filozofii, sztuki i polityki oraz mogące powoływać się na własne doświadczenia i badania w danym temacie. Ze względu na to, że debaty odbywają się w ramach festiwalu artystycznego skierowanego do dzieci i młodzieży, mają ona charakter otwarty i są adresowane do wszystkich zainteresowanych edukacją – nie tylko osób ze środowiska akademickiego. Chodzi o taki typ wspólnego uprawiania nauki, który nie izoluje się od swojego “przedmiotu” i nie rozpatruje go z góry, lecz prowadzi “badania uczestniczące” w dialogu z nim.
Oprócz wspomnianych debat w gronie specjalistów w tym roku odbędą się dwie debaty oxfordzkie organizowane przez młodzież z bydgoskich liceów.
Obszarem zainteresowań uczestników konferencji nie jest zawartość programów edukacyjnych, ale raczej przyczyny i uwarunkowania edukacji europejskiej (dawnej i obecnej) w odniesieniu do zagadnienia doświadczenia cielesności jej uczestników i panującej formy uczenia (się) poprzez pisanie i czytanie. Zgodnie ze znaną tezą M. McLuhana, że “sposób przekazu sam jest przekazem”, to, w jaki sposób i jakimi materialnymi nośnikami informacji prowadzi się proces edukacyjny, ma wpływ na jego zarówno zamierzony, jak i “podskórny” efekt. Europejska edukacja ściśle związana jest z tzw. alfabetyzacją. Długotrwałe korzystanie z medium pisma kreuje pewną – pożądaną – postawę umysłu, ale też wpływa w zasadniczy sposób na ciało uczestników edukacji, jego sprawność, nawyki, wrażliwość sensoryczną i kinetyczną, jego rozumienie przestrzeni i czasu, oraz relację z cielesnością innych ludzi i bytów pozaludzkich. Decyduje o samo rozumieniu człowieka jako osoby “z krwi i kości”. Ukształtowane w ten sposób pod wpływem edukacji ciało oddziaływa ze swej strony na stany i przekonania mentalne oraz przyszłe postawy życiowe. Oczywiście, istnieją bezsprzecznie pozytywne skutki takiej formy edukacji (poprzez czytanie i pisanie) potwierdzone badaniami PISA. Ale edukacja poprzez pismo nie jest całkowicie niewinna, zarówno w wymiarze mentalnym, jak i somatycznym. Uczenie się prawdy o świecie niemal tylko i wyłącznie na drodze obcowania z medium tekstu ma zasadniczy wpływ na jej rozumienie. Pismo samo w sobie charakteryzuje się pewnymi cechami, które w zasadniczy sposób odróżniają je od innych mediów (np. obrazu, dźwięku, ruchu) i które wymuszają zarówno pewną aktywność umysłową, jak i postawę ciała. Dlatego wpływ pisma na kształtowanie się człowieka dotyczy zarówno jego “duszy”, jak i “ciała”, ale także, szerzej, jego życia społecznego, kulturalnego, politycznego, religijnego etc.
12.12.2022 r.
