12 paź “Falstaff” w Operze Nova
Falstaff, ostatnia opera Giuseppe Verdiego, to dzieło genialne w kształcie muzycznym oraz literackim. Radość, komizm, romantyzm i fantastyka, zawrotne tempo akcji, barwny język muzyczny każdej postaci, humor i sarkazm, świeżość pomysłów muzycznych – wszystko to złożyło się na wielki sukces premiery 9 lutego 1893 r.
W osobie Arriga Boita, poety i kompozytora, Verdi miał idealnego librecistę, z którym pracował już przy Otellu i który był także admiratorem Szekspira. Sięgnął do Wesołych kumoszek z Windsoru i Henryka IV, na nich oparł szkic Falstaffa i przekonał Verdiego, że po tragedii czas na komedię! Verdi od lat poszukiwał tekstu do opery buffa: propozycja Boita zachwyciła go i dodała sił twórczych.
Na polskich scenach operowych gości rzadko; bydgoska Opera wystawia Falstaffa po raz pierwszy w swej 61-letniej historii. Premierowe spektakle w Operze Nova 21 i 22 października.
Reżyser naszego przedstawienia – Maciej Prus sięga po „dzieło życia” osiemdziesięcioletniego Verdiego, będąc w tym samym wieku. Podobnie jak włoskiego kompozytora, fascynuje go Szekspir, powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej oraz reformatorów teatru. “Długo bałem się Szekspira” – przyznawał reżyser w wywiadzie prasowym (“Dziennik Zachodni” 1994). Wielokrotnie realizował z sukcesami (m.in. nagrody Złoty Yorick, Złota Maska) jego dzieła w teatrach dramatycznych: przedstawienia Ryszarda III (1993) i Straconych zachodów miłości (1994) w warszawskim Teatrze Polskim. Później na deskach tej sceny zrealizował jeszcze Juliusza Cezara (1996), w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie powstał Wieczór Trzech Króli (1996), a w Teatrze Narodowym Król Lear (1998). W 2003 roku w Teatrze Nowym w Łodzi Maciej Prus podjął się przygotowania premiery Hamleta, nieukończonego przed śmiercią przedstawienia w reżyserii Kazimierza Dejmka. W tym samym roku zaprezentował na łódzkiej scenie Komedię omyłek. Na scenie Teatru Polskiego w Bydgoszczy pokazał ciekawą inscenizację Tymona Ateńczyka (2007), a rok później Wiele hałasu o nic. (Teatr Narodowy, 2008).Maciej Prus ma w swym dorobku artystycznym także inscenizacje operowe: Straszny dwór Moniuszki (Teatr Wielki w Warszawie, 1972), Don Giovanniego Mozarta (Teatr Wielki w Warszawie, 1976), Króla Rogera Szymanowskiego (Teatr Muzyczny w Krakowie, 1976; Teatr Wielki w Poznaniu, 1979), Fidelia Ludviga van Beethovena (Opera Wrocławska,1977), Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego (Teatr Wielki w Łodzi, 1983) oraz dwie pozycje przygotowane dla Opery Nova w Bydgoszczy: Cyganerię Pucciniego (2011) i Potępienie Fausta Berlioza (2015). Teraz czas na Falstaffa.
Tytułowy bohater (odnajdywany w różnych wcieleniach w literaturze europejskiej) jest dowcipny, pełen fantazji i rozbrajających pomysłów, pokazany przez kontrastowe zestawienie heroicznych opowieści i tchórzliwych zachowań. Wzbudza sympatię swoim życzliwym stosunkiem do życia i do samego siebie oraz niechęć z powodu licznych oszustw. Posiada przy tym zadziwiającą umiejętność wychodzenia obronną ręką z wszelkich opresji.
Falstaff w koncepcji Macieja Prusa to opera o radości życia. Sir John Falstaff podczas wędrówek po świecie nabrał życiowego doświadczenia. To mężczyzna w kwiecie wieku, ciągle atrakcyjny, może zbyt obcesowy ,ale nie bez szans na uwiedzenie powabnej i zasobnej „kumoszki”.
Reżyseria – Maciej Prus
Kierownictwo muzyczne – Piotr Wajrak
Scenografia – Jagna Janicka
Kostiumy– Hanna Wójcikowska-Szymczak
Reżyseria świateł – Maciej Igielski
Przygotowanie chóru – Henryk Wierzchoń
Info: Ewa Chałat, Opera Nova
Na zdjęciu Maciej Prus na próbie do FALSTAFFA w Operze Nova z solistkami Magdaleną Polkowską i Małgorzata Grelą. Fot. Marek Chełminiak
